piątek, 9 stycznia 2015

Rozdział 27 ,,Szok

Silena
Percy długo nie schodził w pewnym stopniu rozumiałam Annabeth . Traciła bliskie jej osoby jedna po drugiej . Natomiast Clarisse czuła się jak u siebie w domu . Nie zwracając na nic uwagi . Dom sam w sobie był uroczy. Przy najmniej parter . Panowały w nim ciepłe kolory . Wszystko ze sobą współgrało . Czuć w nim po prostu było miłość.
-A ty co o tym wszystkim sądzisz?-spytałam nie wiedząc czego tak naprawdę mogę się spodziewać .
-Ja podzielam zdanie Percy'go.-powiedziała z nad telewizora-Nie chce patrzeć jak krew moich braci się rozlewa . Miałam cię za siostrę .
I wciąż nią jestem chciałam jej powiedzieć, wtulić się w jej ramię ,ale nie potrafiłam wydobyć z siebie głosu .
-W takim razie co on o tym sądzi?-ciągnęłam dalej ten temat .
Wyłączyła telewizor wzdychając gniewnie . Nie opowiedziała mi na pytanie . No cóż .Moją uwagę przykuł za to ich piękny ogród . Widziałam go z okna tarasowego . Na środku ogrodu znajdowało się mini "jezioro" nie mogę tego nazwać oczkiem wodnym ,a most nad nim prowadził zapewne dalej . Nie można go było ominąć , bo plac był przedzielony "rzeką ". Przy domie znajdowały się białe róże .
-To jeszcze nic.-odezwała się Clarisse-Za mostem jest ogród różany ,a pod koniec znajduje się olbrzymie drzewo z huśtawką . W sumie to aleja jest różana dalej znajduje się sad. Bawią się w nim jak małe dzieci.
-Wow!-nic więcej nie mogłam z siebie wydusić.
-Ja tam wolę ich piwnicę .-ciemnowłosa widocznie chciała nawiązać ze mną kontakt-Basen ,siłownia.
-A wracając do tego wszystkiego.-podjelam kolejną próbę-Co o tym wszytkim sądzi Percy .
Córka Aresa teatralnie wywróciła oczami.
-On chce ograniczyć nam cierpienia.-powiedziała ze smutkiem -Chce byś dalej była sługuską Uranosa i podawała nam informacje.
-Ale wciąż nie wiem co on o tym wszystkim sądzi .-powiedziałam podminowana .
-Nie może uwierzyć.-było mi jej żal jak tak na nią patrzałam-Twoje czynny niosą ze sobą konsekwencje . Nie rozumiem podobnie jak on czemu winna spada na niewinnych.
Bredzi! Nie chce mi po prostu powiedzieć prawdy i odwraca kota ogonem . Ale jej postawa przeczy mojej teorii. W co ja gram? W co ja ich wciągnęłam?
Nagle usłyszałam chrząknięcie . Percy stał przy schodach z bluzką w ręce . Zapewne Annabeth.
-Proszę.-powiedział podając mi ją-Położyła się.
Raczej ostatnie zdanie powiedział do. Clarisse . Na szybkim ruchemprzełożyłam przez głowę czarną bluzkę . No w miarę po ludzku zaczęłam wyglądać jeszcze tylko włosy i będzie idealnie.
-Dlaczego mi pomagacie?-naszło mnie nagle to pytanie-Wiecie co wam grozi jak starsi się dowiedzą. Nawet twój ojciec ci nie pomoże .
-Ja robię to przede wszystkim dla Ann.-powiedział unikając.mojego wzroku czyżby jedna z plotek okazała się prawdą-Ale i dla całego obozu . Rzymianie nie chcą się w to mieszać. Jeszcze Beckendorf poprosił ....
Chwila moment urwał , bo wszedł na temat Charlie'go . O co on mógł go poprosić.
-Dla obozu i następnych pokoleń.-powiedziała smentnie Clarisse ona też nie patrzała mi a oczy ,ale widziałam jak szybko łza spłynęła jej z oka- I dla ciebie.
Mówiąc to smuciła się czymś innym . Znam ją. Jeszcze Percy wydawał się przygaszony od kont wrócił z góry.
-Muszę się przejść.-powiedziałam gdy zauważyłam w szybie okna ,że kolor moich włosów . Zmienił się w róż. Szybko wyszłam nie patrząc na ich miny . Zaczął padać deszcz. Fata mnie naprawdę nie znosi . Dzieciaki szybko uciekały do domów . Widziałam parę zakochanych stających pod jednym drzewem . Im się nie śpieszyło do domu . Drzewa ich chroniły . A ja jak ta wariatka stałam na środku ulicy . Nie przejmując się niczym . W sumie to jestem wariatką.
-I to jaką.-znowu on . Nie dość się ostatnio mną pobawił- No , no ,no bratasz się z wrogiem.
-Ja dbam tylko o własne dobro.-to nie do końca było prawdą .
-Jak to jest usłyszeć takie słowa od byłej przyjaciółki.-uderza w moje najsłabsze punkty ,ale nie mogę się złamać.
-Nijak.-opowiedziałam w miarę naturalnie-Czego tym razem chcesz ???
-Perseusza Jacksona widzę tak łatwo nie zabijesz.-brawo dla tego pana za spostrzegawczość-Zabijesz jego siostrę.
Chwila co mam zabić tego niemowlaka ,którego widziałam w jego mieszkaniu . Za nim jego mama się przeprowadziła do Nowego Orleanu.
-Odkryją moją przykrywkę.-powiedziałam nie wiedząc dokładnie na czym mu teraz zależy- Nie mam skrzydeł.
-Jason ci pomoże.-ten pajac ,który nie potrafi zabić.
-Taa jak mnie do tego zmusisz?-zaczęłam pogrywać w jego gierkę.
-Wróć do domu .-powiedział -A sama się przekonasz o niesprawiedliwości.
Byłam cała przemoczona od stóp do głowy gdy wparowałam do domu dwojga najpotężniejszych półbogów .
W korytarzu walała się ziemie . Bałam się wchodzić dalej ,ale musiałam sprawdzić co się dzieje .
Dalszy widok mnie przeraził. On już jest potężniejszy od Kronosa i Gai.
Annabeth wiła się w  kałuży krwi . Jej oczy były złote.
- Co się dzieje ?-spytałam. Żadne z nich mi nie opowiedziało tylko próbowało opanować jej ciało.
-Możesz jej ulżyć.-powiedział śmiejąc się -Tylko ty.
-Ok zrobię co zechcesz.-nie miałam innego wyjścia.
Bogowie on nie zamierza tego przegrać. Po kilku minut wszystko wróciło w miarę do normy .
Annabeth jednak się nie wybudziła. Percy ostrożnie wziął ją w ramiona . Siadając na podłodze . Co mógł teraz czuć? Tylko on wie . Clarisse delikatnie zaczęła zmywać jej krew z ciała . Percy miał łzy w oczach . Wow . Tak samo Clarisse.
-Który to był atak w tym tygodniu ?-spytała prawie nie dosłyszalnie córka boga wojny.
-W tym dniu drugi.-powiedział całując ją we włosy- O tygodniu wolę nie myśleć.
Wybiegłam z tego domu bez słowa . To działo się za szybko. Za szybko by coś zmienić. Machina została puszczona w ruch.
__________________________________________
Tak znowu na telefonie z racji tego ,że rozdział pisałam w szkole i zbytnio nie chciał mi się pokazać na kompie .Co w kolejnym.
-Wstęp do rozlewu krwi,
-Łzy,
-Prawda.
Błędy poprawione ,albo jestem ślepa .
Radosna

2 komentarze:

  1. Ha ha ha O.o coś ty zrobiła Ann..
    Radosna, wstęp do rozlewu krwi! Masz dorwać swój komputer i niech wreszcie poleje się ta krew XD
    Ehhh i znów zostało czekać do soboty XD

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sama nie wiem . Pobawiłam ją tchu .haha
      Tak każdy się chyba ucieszył na to hasło :D Przynajmniej ja i ty . Kiedyś dorwę nie bój się :D
      Oj to czekanie ,a ja już znam koniec historii. hahah

      Usuń