Rozdział 16,, Bogowie w rozpaczy''

Narrotor

Nad New York szalałam burza ,która niszczyła wszystko na swojej drodze . Mieszkańcy jednak najbardziej  obawiali się błyskawic przy Empire State Building. Jeden z bogów nerwowo chodził w tą i we w tą w Sali tronowej . Wściekły ,zaniepokojony , rozżalony . Szkoda mu córki ,ale bardziej obawia się tego co ma nadejść .

-Wzywałeś bracie .-powiedział wchodząc do Sali mężczyzna o niebieskich oczach jak morze –Co się dzieję ?

 Za pomocą swojego  trójzębu zmniejszył się do trzech metrów . Bogowie Greccy mogę osiągnąć jeszcze większy wzrost niż sądzę wszyscy .

W Sali tronowej Płoninie ogniska był słabe ,a w samej Sali Panował półmrok . W każdej wolnie nie ważne ile bitew wygrasz . Wystarczy jedno potknięcie ,a świat pogrąża się w mroku .

-Poczekajmy na Hadesa.- powiedział Zeus nie patrząc na Posejdona .

Posejdon tylko podparł się o swój trójząb i zaczął przyglądać się bratu . Nie wyglądał najlepiej . Jego dumna ,sroga postawa znikła ,pojawiła się za  to bezradna ,słaba  bez ikry w oczach wpatrywał się niebo . Jego szara dotąd dobrze zadbana broda o kruczym kolorze teraz była  siwa jak sierść szczura .

-Gdzie ten Hades . To dotyczy i jego .-powiedział siadając na swoim tronie Zeus-Tym razem nam się nie uda Posejdonie .

W tej jakże chwili do Sali wszedł Hades ubrany w czarny Garnitur ,lecz miał swoją Koronę i miecz ,którym mógłby zniszczyć Posejdona i Zeusa .

-Cóż się to stało bracie ,że zaprosiłeś mnie na Olimp?- spytał Hades znudzonym już głosem .

-Moja córka nie żyje  .-powiedział wstając z tronu by później podejść do braci . Wyraz twarzy Hadesa mówił ,że go to nie ruszyło ,a Posejdona tak ,lecz postanowił to przemilczeć .

-Co ja z wami mam ?-powiedział Zeus i zaczął recytować .

Obóz w płomieniach przez zdrajcę stanie

Bez Krwi dzieci Wielkiej trojki niepowstanie .

Prawdę pozna tylko jedno dziecko

Córka Zemsty Bedzie musiała się opanować inaczej kiepsko .

Dwój bracia stali w osłupieniu . Powoli wszystko zaczęło  do niech . Wokół Posejdona latały ciemne myśli . Percy’ego choć widywał rzadko kochał jak Trytona przez te wszystkie Wiki i wciąż kocha . Ni przyznał i ni przyzna się nigdy do tego nikomu . Natomiast Hades ni obawiał się o syna wie czego pragnie i jeśli tylko będzie tego chciał schowa się w królestwie ojca .

-Musi przestać posługiwać się naszymi dziećmi .-powiedział Posejdon na co jego bracie spojrzeli jak na wariata –Naprawdę tego nie widzicie Thalie nie mógł nikt zabić z zewnątrz musiał to zrobić jakiś obozowicz .

Zapanowała  napięta sytuacja miedzy braćmi .

-Sugerujesz ,że powinniśmy ich niańczyć .-powiedział z pogardą w głosie  Zeus –NIGDY!!! Chcesz tylko ratować Perseusza swoje zwierzątko .

Posejdon przyjął postawę bojową . Przyłożył Trójząb do gardła  . Hades położył tylko dłoń na placach swojego brata . Nie wiedział dlaczego tak się uniósł ,ale widział w jego oczach strach i pochówek syna.

-Zeusie ! Wspomnisz moje słowa ,lecz będzie zapóźni.-powiedział opuszczając  salę tronował .

Nad New York zaczął szaleć sztorm . Ludzie nie wiedzieli gdzie się  ukrywać , bo przed żywiołem nie ma ucieczki.

Percy

Nad obozem wisiały ciemne chmury .Wszyscy obozowicze ,którzy znali Thlie zebrali się na Arenie ,walczyli u jej boku . Oczywiście nie zabrakło Łowczyń .

Na środku stał całun z owiniętym w nim ciałem . Może to dziwnie zabrzmi ,ale wygląda pięknie .Ubrana była w niebieską suknię w jednej ręce trzymała miecz ,a w drugiej Egidę . Wydawało by się ,że śpi ,lecz tak nie jest . Jej skóra przybrała już bladą cerę . Szary całun ,a w rogach  widniał piorun.

-Żegnamy dziś wielką łowczynie ,wspaniałą półboginie ,a co najważniejsze oddaną przyjaciółkę –zaczął Chejron ,a Annabeth  jeszcze bardziej zaczęła płakać –Świat rządzi się swoimi prawami i jeśli chodzi o walkę ze złem nigdy nie jest to sprawiedliwe . Za nim dojdzie do pokoju zginie wielu wspaniałych bohaterów .

Udawałem silnego ,lecz śmierć nie złe określenie morderstwo Thali kompletnie mnie  zniszczyła psychicznie . Przecież to mogło spotkać każdego mnie ,Annabeth .

Silena stała tak ,że mogłem ją widzieć i płakała . Oczy miała opuchnięte ,ale jej twarz ,oczy nie wyrażały nic ,ani radości ,ani smutku .

-Tak więc widziałem wielu Herosów ,którzy ginęli ,ale nigdy nie widziałem takiej zniewagi takie zbezczeszczenia  czyjegoś ciało nigdy nie widziałem –powiedział ,a ja byłem święcie przekonany ,że w tedy Silena się uśmiechnęła . –Niech Hades ma jej duszę w opiece .

Kilki Herosów podeszło i podpaliło całun . Wszyscy zaczęli opuszczać  arenę i wracać do swoich obowiązków ,lecz każdy był przygnębiony .

W końcu zostałem tylko ja i Annabeth ,która przez cały czas stała stula w moje ramię . Nie odrywała wzroku od poległej przyjaciółki .

-A gdybyś to był ty.-powiedziała smutnym głosem –Właśnie w tedy kiedy wszystko miało się ułożyć .

-Ale to nie byłem ja.-powiedziałem biorąc jej twarz w objęcia –Może zabrzmi to samolubnie ,ale chciałbym być na jej miejscu i nie będę  .Obiecuję .

-Nie obiecuj czegoś czego  nie możesz dotrzymać.-powiedziała wrzucając do płomieni białą różę ,którą miała w rękach przez cały ten czas.

Wtedy z nieba spadła  niebieska jak nie róża i unosiła się nad płomieniami ,aż całun nie spłonął ,w tedy zmieniła się w czarną i opadło gdzie leżało ciało naszej spalonej przyjaciółki.

I jest rozdział szesnasty :D Napisałam wiem , mało Sileny , praktycznie jej nie ma ,ale musiałam go wstawić jest mi potrzebny do dalszej jej historii .

Aha i chciałabym zaprosić na stronę na Facebook chcę ją rozkręcić więc jakbyś cie mogli na nią zajrzeć byłabym wdzięczna  

https://www.facebook.com/pages/P%C3%B3jd%C4%99-za-tob%C4%85-a%C5%BC-do-Tartaru/655360441226375

Radosna 

Rozdział 15 ,, Córka Zemsty ''

Silena

Od kilku dni łowczynie Artemidy goszczą w Obozie Herosów ,a ja nie mogę się zebrać  by zrobić to co powinnam . To wszystko przez tego durnia co on sobie myślał  takie kazania to może sobie wsadzić głęboko gdzieś . To ja odwalam jego robotę ,bo mu ciężko zabić . A kogo ? Dziewczyny ,którą olał jak się stał pomniejszym bóstwem .

-Sileno skończyłyśmy idziesz z nami ?-spytała Annabeth ,z którą właśnie obrywałam truskawki .

Z Annabeth i Thalią spędzam bardzo dużo czasu . Wyprostowałam się i spojrzałam na moje towarzyszki . Obie były opalone ,a na ich twarzach malował się uśmiech .

-Jasne czemu nie .-powiedziałam i razem udałyśmy się nad pomost ,bu zdjąć buty i zamoczyć obolałe nogi w wodzie . I odpłynąć w świecie fantazji .

-Ciekawe gdzie się podział Jackosn ?-spytała Thalia –On coś kombinuje . Ja wam powiadam .

Annabeth nic nie powiedziała tylko się uśmiechnęła pod nosem . Jak na zawołanie w tedy przed nami utworzyła się  wielka fala ,która po chwili rzuciła się na nas . Żywioł na pokonał . Ja wylądowałam w jeziorze nie wiem jak dziewczyny . W końcu tafla wody się uspokoiła ,a ja usłyszałam tylko śmiech syna Posejdona .

-Śmiej się póki możesz Jackson.-powiedziała Thalia mokra od głowy do stóp – I tak cię dorwę . Wcześniej czy później . Nie ma  znaczenia .

On jej już nie słuchał ,bo skupił się na Annabeth co widocznie nie spodobało się Thalie ,bo jej zgrzytanie zębami słyszałam .

-Mogłabyś mu coś powiedzieć ?-spytała Thalia Ann gdy skończyła całować się  z chłopakiem .

Popatrzyła tylko na nas z uśmiechem na twarzy widocznie przyzwyczaiła się już do jego wybryków i nie brała tego do siebie . Słońce powoli zachodziło, więc zbliżała się kolacja . Wyszłam na pomost i stanęłam przy Thalie moja tarcza ,którą dostałam od Uranosa zaświeciła . Szczęście ,że była teraz pod postacie pierścionka z czerwonym oczkiem i nikt tego nie zauważył .

-Jasne . Następnym razem powygłupiaj się z panem D .-powiedziała zarzucając mu ręce na szyje .

I widzicie dlaczego nie chce tu mieszkać .-powiedziała Thalia –Zniszczylibyście mi psychikę .

Wszyscy wybuchliśmy śmiechem zapewne każdy z nas w tej sytuacji wyobraził sobie jak by się to skończyło . Na bank Herosi byli by brawa .

-Muszę już iść.-powiedziałam . W między czasie Thalia skoczyła do wody ,a córka Ateny odsunęła się od Percy’ego jakby wiedziała ,co się święci .

-Na razie Sil.-powiedziały dziewczyny chórem .

W  miarę jak oddaliłam się od nich  śmiechy ,i krzyki cichy . Nagle za moimi plecami usłyszałam grzmot ,a po chwili nad jeziorem pojawiła się błyskawice . Pobili się . Czasem myślę ,że oni wykonają moje zadanie  za mnie ,ale nie oni tak sobie okazują miłość . Jeszcze dziś Chejron ustanowił ognisko .Dobra czas się więc zrobić na bóstwo .

Domek był pusty więc w spokoju wykąpałam się . Rozczesałam moje długie ciemne włosy i zaplotłam w warkocza ,z którego później zrobiłam koka , ubrałam obozową bluzkę i czarną miniówkę . Powoli w domku robiło się tłoczną ,lecz ja makijaż mogłam zrobić na łóżku z lusterkiem .

Na kolacji nic wielkiego się nie działo . Bracia Hood jak zwykle się wygłupiali . Percy nie mógł oderwać wzroku od Annabeth . Thalia posyłała mu mordercze spojrzenia . A ja czułam na sobie czyś wzrok . Jednym słowem nic nowego .

-Idziesz na ognisko ?-spytał Will gdy wychodziłam z pawilonu .

-Jasne ,a czemu nie ?-zawsze odpowiadaj na pytaniem ,pytaniem jeśli wiesz ,że z osobą ,z którą rozmawiasz możesz poczuć się nie zręcznie i chcesz się ukryć .

No nic siadłam na belkach przy ognisku z moim rodzeństwem . Thalie nie było ,ale dobrze wiedziałam gdzie jest . Dzieciaki od Apolla postawili tym razem na miłosne piosenki .  Nagle wszyscy usłyszeliśmy ryk potworów .Wszyscy zerwali się na równe nogi i pobiegli w stronę bariery . Oj jak dobrze mieć nad nimi kontrolę .

Thalie jak przypuszczałam stała na pomoście i przyglądała się gwiazdą . Tym razem nie założyłam zbroi ani maski . Nie usłyszała ryku !!! Tak jak chciałam . Usłyszała mnie gdy się do niej zbliżyłam od razu się do mnie odwróciła napinając łuk ,ale zauważywszy mnie zmieniła go w bransoletkę .

-Coś się stało ?-spytała z zainteresowaniem .

-Tak .-powiedziałam uśmiechając się – Muszę dopełnić przepowiednie .

Rzuciłam w jej stronę jeden sztylet . Nie zdążyła zrobić  uniku . Widziałam przerażenie w jej oczach . Ten strach .

-Sileno nie wygłupiaj się .-powiedziała –Jeśli to głupi żart Jacksona nie dożyje jutro .

-Masz rację .-powiedziałam zbliżając się do niej ,lecz ona podcięła mi nogi . Stała na de mną z napiętym łukiem –Jego czeka ten sam los co ciebie tylko trochę później .

-Nie dopuszczę do tego .-powiedziała i wściekłością w glosie .

Kopnęłam ją w brzuch wykorzystując chwilę jej słabości . Upadła lecz szybko wstała  .

-Jestem nieśmiertelną łowczynią Artemidy nie zabijesz mnie .-powiedziała .

-Jesteś tego pewna .-powiedziałam z satysfakcją –Możesz zginąć tylko w walce .

Rzuciłam się na nią . Przez kilka chwil się szarpałyśmy do czasu ,aż nie wbiłam jej małego noża w brzuch .

-Znam takie jak ty .-powiedziałam ocierając krew z ust – Pomocne , miłe , dobre , ułożone . jak kogoś nie lubicie . Niszczycie tą osobę .

Czarnowłosa córka Zeusa ,siostra Artemidy leżała prze de mną była wielką wojowniczką ,zapewne jej czas jeszcze nie nadszedł ,ale takie życie .

-Mylisz się !-powiedziała –Oddała bym za ciebie życie .Ann wie .

-To tylko puste słowa .-powiedziałam podchodząc do niej ,ostatni raz spojrzałam jej w oczy i wbiłam miecz w ramię blisko serca .

-Dlaczego ?-spytała ostatnimi siłami  po czym zgasła na wieki .

*********************************************************************************

Rozdział 15 . Jak ten czas szybko leci .Kolejny chyba jak  zwykle za tydzień . Jeszcze tylko 4 dni . O tak !!! Więc jakby się w przyszłym tygodniu nic nie ukazało mam książkę  . 

Radosna

Rozdział 14 ,,Zguba ''

Silena

Czy Herosi mi czymś zawinili ,że ich zabiłam ? Czy mnie skrzywdzili . Nie jedyny Heros ,który mnie skrzywdził już nie żyje . Ale za to żyje ,,potwór’’ ,który zniszczył mi życie i każdy uważa tą osobę za cudowną , pomocną , kochającą . A tak naprawdę jest gorsza od Bogów , Chaosu , Tartaru razem wziętych . To ona stworzyła córkę Zemsty  .

Muszę znaleźć mój miecz i spłacić swój dług , muszę . Tylko jedna osoba mogła mi narysować mój znak . Chłopak ,który nie mógł pogodzić się z wolą ojca , któremu zabrano to  co kochał i zastąpiono czymś ,, lepszym ‘’. Bogowie uważają ,że największą ich słabością są dzieci , które pokochały . Taką samą słabość mają herosi . Oddają życie za swoją drugą połówkę .

 Ubrałam się w obozową bluzkę , krótkie zielone spodenki oraz zielone buty na koturnach . A włosy spięłam w warkocz i wyszłam z domku . Słońce świeciło  na niebie nie było ,ani jednej białej chmury . Obozowicz trenowali , wykonywali swoje obowiązki . Najwyraźniej tylko ja tak późno wstałam . Mam szczęście ,że nie jestem grupową tylko Piper musiała bym wstać o szóstej .

-Śpiąca królewna już wstała .-powiedział Will stając prze de mną . Uśmiechnięty od ucha d ucha . Ubrany w obozową koszulkę i niebieski szorty oraz trampki .

Przyglądał mi się zainteresowaniem . Zapewne już cały obóz wiedział o przepowiedni jak to zazwyczaj. W obozie tajemnice szubko wychodzą na jaw ,a natomiast rzeczy ,o których powinnien każdy heros wiedzieć już nie .

-Hej .-powiedziałam –To jak nauczysz mnie strzelać do celu ?

Jedyna rzecz , która nie wychodzi mi perfekcyjnie ,a muszę strzelać perfekcyjnie do celu . Jeśli mam dotrzymać danego słowa .

-Skoro ładnie prosisz.-powiedział śmiejąc się –Chodźmy do stajni .

Nie ukrywałam zdziwienia . Mam się uczyć strzelać do pegazów ?  Mam skrzywdzić latające konie ? Żaden problem .

-Jeśli naprawdę chcesz być w tym dobra .-powiedział Will widząc moją minę –Musisz nauczyć się strzelać w czasie jazdy . Tak najszybciej i najlepiej nauczysz się strzelać .

Rozumiem . Na wojnie nie będę mogła stanąć i spokojnie oddać strzały . Poszłam za nim . Wzięłam sobie Mrocznego mam nadzieję ,że Percy mnie za to nie zabije ,a nawet jak będzie mi chciał coś zrobić to się obronie ,albo ktoś go powstrzyma .  Właśnie gdzie jest moja ulubiona para . Nie widziałam ich ostatnio często ,a jak już to zawsze byli razem . Will natomiast wziął Cezara .

Poprowadził nas do lasu . Gdzie pegazy czuły się dobrze .Gdzie niegdzie w zaroślach na  Drzewach były ukryte tarcze .Najpierw pokazał mi jak napiąć  łuk .

-Jedną ręką trzymaj łuk drugą strzałę i puść .-powiedział ,a ja spudłowałam .

Pokręcił tylko głową i pot rzedł do mnie . Skorygował postawę . Czułam jego ciepło . Słyszałam oddech . Napiął razem ze mną łuk i udało się trafiłam w sam środek . Później udało mi się kilaka razy powtórzyć ten wynik .Cieszyłam się jak małe dziecko gdy dostanie lizaka .

-Dobra ,dobra to jeszcze nie koniec to dopiero początek .-powiedział Will wsiadając na pegazy . Pogalopowałam  w las ,a ja za nim . Trafiał w każdą widoczną tarczek . Czasem w te ,które ja nie  mogłam zauważyć. A  co najlepsze w tym wszystkim zawsze trafiał w samą dziesiątkę. A ja jedynie w pnie drzewa , czasami tylko w tarczę ,ale zawsze to był jej róg .

-Nawet nieźle ci dziś poszła .-powiedział gdy wylądowaliśmy przed stajniami .

-Ale nie tak dobrze jak tobie .-powiedziałam schodząc z dziecka Percy ‘ego . Na co koń zadrżał .

-Lata praktyki .-powiedział śmiejąc się w moją stronę – Ty dopiero zaczynasz to zrozumiałe . Ja trenuje od lat .

W tedy  poczułam straszny ból w lewej ręce . Był blisko . Wzywa mnie . czułam jego obecność jakby stał przy mnie . Pewnie przyszedł na mnie ponarzekać za to ,że zgubiłam miecz .

-Sileno ?-Will popatrzał na mnie z troską –Nic ci nie jest .Zbladłaś .

-Nic to tylko ból .-powiedziałam –Za raz mi przejdzie . Wybacz muszę już iść .

Pożegnałam się z chłopakiem od Apolla i szybko się od niego oddaliła ,ale wciąż czułam jego przenikliwy wzrok na moich plecach . Nie mogłam się wyzbyć tego uczucia .Znowu muszę zatopić moje usta w czyjejś krwi .

Poszłam do lasu jak zwykle . Słysząc ,że ktoś za mną  idzie szybko wspięłam się na drzewo i schowałam w koronie drzew . Na szczęście  to były moje siostry ,które swoją drogą nie są dość inteligentne .

Dalszą drogę przebyłam skacząc po koronach drzew . Z wysłańcem Uranosa ,a za razem zdrajcą bogów spotkałam się przy wodospadzie . Swoją drogą woda dziś nie była spokojna .

-Czemu mi każesz tyle na ciebie czekać .-powiedział wychodząc za ściany wody . Widocznie nie ruszało go ciśnienie ,ani siła z jaką uderzał żywioł .-Nie mam czasu .

-Jasne ,a ja mam problem .-powiedziałam nie pewnie . –Zgubiłam miecz i ktoś mnie zaatakował w  tedy to się stało .

Czekałam na jego reakcje w ciszy , a on tylko w ciszy i ze spokojem na twarzy wpatrywał się w taflę wody . Poczym wyciągnął miecz z pochwy i mi go podał .

-Ja to zrobiłem .-powiedział spokojnie –Na przyszłość uważaj .

Nie pewnie wzięłam od niego miecz . Dobrze ,że mi go oddał on nie umie się nim posługiwać . Ulga jeszcze raz ulga większa niż w tedy gdy dowiedziałam się ,że Kronos został zniszczony .

-Teraz posłuchaj Thalia dzisiaj przybędzie do obozu Herosów.- powiedział patrząc mi w oczy .-Wiesz co robić .

Niby każe mi ją zabić ,ale w jego oczach czaił się ból . Rozumiem go wiele razy walczył u jej boku ,a teraz musi stanąć przeciwko niej .

-Wiem i spokojnie już za niedługo spłacę swój dług.-powiedziałam odchodząc –Będę wolna .

-Od tego nie da się uciec .-powiedział-Może teraz nie masz wyrzutów sumienia ,ale później . Tego nie da się nazwać wolnością .

Przystanęłam wpół kroku . Zawsze uważałam ,że dołączył do Uranosa z nudów ,a tu takie coś .

-Ze mną była podobna sytuacja jak z tobą .-powiedział i odszedł .

***********************************************************************************

Rozdział pisałam dość krótko . Nie wiem czasami mam tak ,że siadam i pisze ,a czasami tak ,że przez kilka dni pisze i mam tylko jedną stronę  . No nic kolejny za tydzień  .

Radosna

Rozdział 13 ,, Przepowiednia "

Percy

Usłyszeliśmy krzyki Lucy od razu wszyscy zerwali się z koców i pobiegli w stronę hałasu . Lucy poszła porozmawiać z Sileną od samego początku wiedziałem ,że to zły pomysł i co miałem  rację . Teraz nie wiadomo gdzie są i co się dzieje .

-Percy nie mów tego .powiedziałam Annabeth –z smutkiem w oczach .

Ona by mi to w 100 procentach by wygarnęła ,ale nie chce jej robić przykrości już wystarczająco jest roztrzęsiona po ostatnich wydarzeniach . Nie powinna tak się denerwować . Na pewno nic im się nie stało tylko się poszarpały ,powyrywały włosy . Na pewno ,bo przecież Silena z zazdrości jej by nie zabiła .

-Rozdzielmy się będzie szybciej.-powiedziała Clarisse- Bogowie tylko żeby one były całe . Toś w ogóle pobiegł do Chejrona .

Nikt się  nie odezwał tylko się rozdzieliliśmy . Ten las jest ogromny to jak szukanie igły w stogu siana . W sumie to nie wiem co o Silenie sądzić z jednej  strony wieże w nią ,a z drugiej coś nie daje  mi spokoju . W tak piękny dzień jak taki nie mogło nic się stać .

Szedłem sobie tek ,aż  zauważyłem leżące ciało . Od razu podbiegłem do ciemnowłosej . Miała styłu zakrwawioną głowę ,a z reki sączyła się Krew. Odwróciłem ją na plecy na ręce miała wyryty znak Kruka , a na drugiej napisane starogreckimi literami –Córka Zemsty .

Bogowie ,a ja ją posądzałem o zdradę . Co jest ze mną nie tak . Oskarżyłem moją przyjaciółkę o zabicie brata mojej dziewczyny muszę udać się do psychiatry .Nie mogłem jej tak tu teraz zostawić ,bo oprawca może w każdej chwili wrócić . Więc przywołałem wodę i stworzyłem tęczę .

-Bogini tęczy Irys przyjmij moją ofiarę.-powiedziałem biorąc Silene na ręce –Pokaż mi Clarisse .

-Co chcesz Leszczu jestem zajęta .-powiedziała ,ale za raz ugryzła się w język ,bo zobaczyła kogo trzymałem –Powiedź wszystkim ,że szukać tylko Lucy .

Przez chwilę nic nie mówiliśmy moja ciemnowłosa przyjaciółka zasłoniła usta ręką . Po jej policzkach popłynęły łzy . Nie chciałem jej bardzie dołować ,ale chyba lepiej będzie jak ją przygotuje na ten widok . 

-Nie sądzę ,żebyś cię Lucy znaleźli żywą .-powiedziałem nie zważając na nic .

-Kogo będziemy jeszcze musieli pokonać by w końcu żyć w spokoju .-powiedziała łamiącym głosem –Kogo będziemy jeszcze musieli stracić ,a może lepiej by było gdybyśmy zginęli .

-Nie mów tak!!!-powiedziałem poprawiając Silene.-Idę z nią do Wielkiego Domu .

Córka Aresa przesunęła ręką i obraz się zmył. Postanowiłem wykorzystać jeszcze jedną drahme i pogadać z Annabeth .

-Bogini tęczy Irys przyjmij moją  ofiarę .-wiem powinienem już z nią iść ,ale jej stan wydaje się być stabilny-Pokaż mi Annabeth .

Ukazała mi się moja dziewczyna z grupowym od Hefajstosa .

-Percy !-zaczęła ,ale oboje zamarli . –Co się stało ?

-Nie wiem uważajcie na siebie.-powiedziałem i przerwałem połączenie .

Przez całą drogę do Wielkiego Domu zastanawiałem się co powiedziała mi Clarisse .My musimy zginąć by w końcu być szczęśliwymi . Musimy trafić do Elizjum gdzie nie trafi nasza śmiertelna rodzina. Aż tak to życie jest straszne .

Silena

Głowa mnie bolała jak nie wiem co jakby w nie uderzył Hefajstos swoim młotem. Nie wiem nawet kto mnie zaatakował . Czy to byli obozowicz czy jakiś potwór ? Nic nie wiem i się nie dowiem póki nie otworze oczu.

-Sami Bogowie nie wiedzą co się dzieje .-usłyszała czy iść  głos . Jeszcze nic do mnie nie docierało. Szybko się poderwałam z czegoś na czym leżałam co było błędem ,bo od razu zakręciło mi się w głowie .

-Spokojnie jeszcze nie doszłaś do siebie .-tym razem rozpoznałam ten głos to był Will . Siadł przy mnie bym mogła się o niego oprzeć .  Leżałam na stole od pin ponga .

-Co się stało ?-spytałam niepewnie – Gdzie Lucy ?

Wszyscy spojrzeli na nam mnie jakbym spadła z kosmosu . Pora odwalić szopkę . Wszyscy wymienili ze sobą spojrzenia .

-Bardzo mi przykro ,ale ona nie żyje.-powiedział pan D –Miałaś dużo szczęścia .

-Jak to nie żyje …-powiedziałam drżącym głosem – Co się stało ? Kto ? Jak ? Dlaczego?

Wybuchłam udawanym płaczem jak mała dziewczynka . Widziałam współczujące spojrzenia innych . Clarisse płakała za nim ja to zaczęłam robić na pokaz . Podszedł do mnie o dziwo Charlie i mnie przytulił .

-To wszystko moja wina.-chlipałam w jego ramionach –Gdybym nie poszła do tego lasu .

Willowi się to nie podobało . Miał minę naburmuszonego dziecko ,ale nie jestem jago zabawką ja żyje mam uczucia .

-Spokojnie uspokój się córko Afrodyty .-powiedział Pan D –Jeśli myślisz ,że tobie się nic nie stało spójrz na swoje ramie . Spojrzałam na lewą pierw żeby ich zmylić później na prawą widniał tam mój znak wyryty moim mieczem . Spojrzałam na pochwę ,przy mojej nodze ,w której powinien być miecz. Nie było go . Miecz z Krwi Gai zaginął . W niepowołanych rękach może przynieść zgubę całemu  światu mitologii .

-Muszę wyjść .powiedziałam wyrywając się z ramion Charlie’go ocierając przy okazji sztuczne łzy .

-Nie w takim stanie .-powiedział Pan  D zamykając magią drzwi –Nie opuścisz tego pomieszczenia teraz.

Nie patrzyłam już na niego teraz liczył się tylko miecz .Chciałam nacisnąć już klamkę gdy drzwi otworzyły się z impetem i uderzyły mnie . Weszła przez nie Rachel . Otoczyła ją zielona mgła i zaczęła mówić ochrypniętym głosem.

Obóz w płomieniach przez zdrajcę stanie

Bez Krwi dzieci Wielkiej trojki niepowstanie .

Prawdę pozna tylko jedno dziecko

Córka Zemsty bedzie musiała się opanować inaczej będzie

To tej rzeczy o de mnie żądał Uranos mam zabić dzieci Wielkiej Trójki miłe zadanie . Spojrzałam na Percy’ego miał przerażoną minę jak wszyscy obecni w Sali . Annabeth zacisnęłam mocniej rękę ,którą  trzymał Percy .

-Bogowie . Percy już tu jest. Thalia jutro przybędzie z Łowczyniami ,a Nico zawsze wraca na pokaz sztucznych ognii –powiedział Chejron –Mamy zdrajcę w obozie . Przepraszam Sileno ,że cię oskarżałem .Nie mówcie na razie nikomu o tym co usłyszeliśmy .

Kiwnęłam tylko głową . Uranosie oni  mnie już niepodejrzewaną . Dotrzymam danego ci słowa .

**********************************************************************************I O to rozdział 13 . Kolejny za tydzień . Wymęczyłam ten rozdział . I jestem z niego dumna . Tylko przepowiednia mi  nie pasuje. 

Riordan nie kombinuj jak ten pan !
Radosna