Rozdział 22,, Marzenia

Dedyk dla  Cherry 

Silena

Widziałam już wiele osób opętanych ,pogubionych ,lecz w oczach syna Jupitera widziałam obłęd i strach przed samym sobą . Jego tęczówki znikły . Oczodoły były całe białe , żyły stały  się widoczne z jego gardło wydobył się krzyk . Doskoczył do mnie i rzucił mną jak marionetką o ścianę . Nie mogę go zabić ,bo Uranos zrobi ze mną to samo co ja z nim . Zebrałam się czując ból w żebrach . Wyciągnąłem miecz i chwiejnym krokiem zablokowałam jego kolejny ruch .Szybko mnie rozbroił i przyparł do skały . Nie mogłam do od siebie odepchnąć ,a on wodził po moim udzie ręką . Łzy napłynęły mi do oczu .

-Tak kończą nie posłuszne osoby.-powiedział mi chytry glos w głowie –Miałaś go zabić teraz ty będziesz cierpieć ,a ktoś od Posejdona na pewno zginie z twojej ręki .

Percy

Siedzę na tym Olimpie i siedzę ,ale nic się nie dzieję . Ares grzebie sobie teraz mieczem w zębach . Tak bóg Wojny zbezcześcił swój oręż. Wcale mnie to nie dziwi ,że Zeus nie reaguje posadził swój zacny złoty tyłek na marmurowym tronie i ma wszystko w nosi . Nawet nie zdążyłem dokończyć tej myśli ,a mój tata zaśmiał się pod nosem . To są jakieś kpiny .

-Nie , nie ,nie !!!-zacząłem wstając i podchodząc do bariery w tej głupiej kuli ,która dzieliła mnie i jego –Wyłaź z mojej głowy .

Nie posłuchał wciąż czułem jego obecność. No nic skoro nie chce dobrowolnie wyjść muszę o czymś pomyśleć żeby stało mu się głupio . Szkoda tylko ,że kosztem Annabeth . No ,ale jeśli mam zginąć przez morderstwa lub coś w ten deseń to tylko z jej rąk . A to się na pewno stanie ,bo Posejdon już kogoś po nią posłał .  No nic wróciłem wspomnieniami do nocy w przed dzień naszego wyjazdu do domu Jupitera . W noc kiedy wszystkie nasze plany zmieniliśmy . A mama nam w tym pomogła .

Była piękna gwieździsta noc . Razem z Annabeth leżałem na pomoście ,a ona leżała przy moim boków wszyscy inni w obozie już spali . Położyli się z ponurymi nastrojami . Leżałem tak w bluzce z krótkim rękawkiem i szortach ,bo Annabeth miała moją bluzę . Nigdy nie sądziłem ,że będzie mi tak ciężko opuścić to miejsce ,a Annabeth żyła w nim 10 lat . Nagle się poderwałem tak ,że Annabeth wylądowała w moich ramionach . Jej oczy były tęsknotą . Widziałem to . Powstrzymywała się by nie zasnąć.

- Jesteś pewien ?-spytała śpiącym głosem zarzucając mi ręce na szyję – Ten  sen był taki realistyczny .Czuje się źle z tym ,że nie powiedzieliśmy o nim Chejronowi .

Nie odpowiedziałem jej  tylko przycisnąłem bardziej do serca . Słyszałem jej serce było nie spokojne jak sztorm . jeśli zostaniemy tutaj zginiemy . Jeśli odejdziemy zginą inni ,ale nie okłamujmy się my już dawno umarliśmy .  Zabrano nam dusze ,wydarto nam ją w dniu kiedy trafiliśmy do Tartaru .

Powoli wstałem i udałem się do domku numer trzy spędzić w nim jedną z najdłuższych nocy w moim życiu . Otworzyłem drzwi  łokciem i zamknąłem je nogą .Nie możemy tak porzucić przyjaciół na pewną śmierć są naszą rodziną ,a jedyną osobą ,która o tym śnie wie jest moja mama. Razem w trójkę może coś wymyślimy może nie ja ,ale mama i Annabeth . Położyłem się z blond włosom na łóżko ona powędrowała na czworakach ,aż do ramy łóżka .

-Nie zostawimy ich .-powiedziała z ogniem w słowach –Pani Jackson ma rację . Zrobimy tak jak ona chciała .

-Jesteś tego pewna .-powiedziałem kładąc głowę na jej brzuchu – Mamy tylko dwie opcje .

-Zawsze jest więcej wyjść .-powiedziała nachylając się by mnie pocałować –I ty dobrze o tym wiesz .

Miała rację. ,ale zawsze jest tylko jeden i tam sam koniec tylko z inną osobą . I na tym polega paradoks tej sytuacji ,albo ty zginiesz ,albo ktoś kogo kochasz ,lubisz ,żyjesz na co dzień  . Zacząłem wędrówkę po jej ciele . Ona z oddaniem oddała mi każdy pocałunek .

I wtedy poczułem ,że mój tata się wycofał . Patrzył na mnie tymi wielkimi morskimi oczami . Podczas tego wspomnienia wziął moją kulkę do rąk . Jestem wredny nie przedstawiłem mu snu . Miał już coś powiedzieć gdy do Sali ktoś wszedł ,a dokładnie . Czarnowłosa dziewczyna o ciemnych oczach i zbroi . Miała ze sobą elektryczną włócznie . Clarisse ! Mój tata się na jej widok uśmiechnął i zlikwidował kulę . Postawił mnie koło niej .

-No proszę Jackson żyjesz !-powiedziała kładąc mi swoją rękę na ramieniu –A już się bałam ,że nie będę miała kogo gnębić .

-No więc Clarisse czego dowiedziałaś się na zwiadach ? Kto jest zdrajcą ?-spytał pan Zeus . Patrząc na mnie dobitnie . Spojrzałem na Clarisse i już wiedziałem ,że ona wie ,ona zapewne to samo wyczytała z moich .

-Tylko tyle ,że on coś z Annabeth kombinuje .-powiedziała nie wiem skąd ona może wiedzieć co my robimy- Mieli sny jeszcze przed pojawieniem się poległych .

No ,no ,no teraz będę musiał się tłumaczyć pięknie .

-Percy !-usłyszałem za sobą przyjemny głosik . nawet nie zdążyłem się dobrze odwrócić ,a już była w moich ramionach ,a ja zrobiłem obrót o 350 stopni . W oczach miała łzy ,ale się uśmiechałam .

-Kocham cię .-szepnęła mi do ucha ,ale zapewne każdy z bogów słuchał –Przepraszam nie powinnam była .

-Nie wcale nie masz za co przepraszać .-powiedziałem i zwróciłem się do taty.

-To ten tato, Clarisse  dosłyszenia dopiero w święta .-powiedziałem biorąc Annabeth wychodząc .

Silena

Nie mogłam uwierzyć, że to się dzieje . Jason nie wiedział co robi . Po prostu wodził rękami ,ustami po moim ciele już od kilku minut ,a ja krzyczałem ,starałam się wyrwać ,ale byłam bezradna . W końcu usłyszeliśmy oboje czyjeś kroki . Może ktoś zaczął się martwić w sumie nie było mnie w obozie kilka godzin . Do wodospadu doszedł Charlie zdążyłam do dostrzec ,a Jason rozpłynął się cieniu . Miałam rozwalony łuk brwiowy .

-Nic ci nie jest ?-spytał Charli podchodząc do mnie .

Nic już nigdy nie będzie dobrze ,chyba ,że zginę . Jedyne wyjście to moja śmierć ,lecz każdy na gwałt będzie mnie teraz ratował .

*********************************************************************************

I jest rozdział 22 . Kto podejrzewał Jasona jako sługusa pisze w komach . Kolejny postaram dodać się za tydzień ,ale nic nie obiecuję. W kolejnym rozdziale . 

-Mniej Perc'ego i Annabeth 

-Więcej Bogów ( Posejdona i Ateny zwłaszcza )

-Zazdrość 

-Smutek 

Radosna